معرفی ارز کاردانو (ADA)
کاردانو
کاردانو یک پلتفرم بلاک‌چینی است که برای اجرای قراردادهای هوشمند به کار می‌رود. رمزارز اصلی این شبکه آدا (ADA) نام دارد. کاردانو شبکه‌ای متن‌باز است.
تاریخچه
کاردانو توسط چارلز هاسکینسون که از بنیان‌گذاران اتریوم بود، پایه گذاری شد.از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ مقدمات کار ایجاد شد و در ۲۰۱۷ این پلتفرم ایجاد شد. سه نهاد در ساخت این پلتفرم همکاری می‌کنند. شرکت IOHK که توسعه Cardano را بر عهده دارد و شرکت امورگو که سرمایه‌گذاری بر این پلتفرم را پیش‌می‌برد و بنیاد کاردانو که امور کلی این پلتفرم را زیر نظر دارد.کاردانو برای تمامی آپدیت‌های خود از نظرات آکادمیک استفاده می‌نماید.
ارزش کاردانو(ADA)
از تاریخ 26 خرداد 1399 تا تاریخ 26 اردیبهشت 1400.
نام‌گذاری
نام شبکه به افتخار ریاضی‌دان ایتالیایی جرلاموکاردانو و آدا و لاولیس به افتخار ریاضی‌دان انگلیسی ایدا لاولیس نام گذاری شده‌اند.
جنبه‌های فنی
این پلتفرم با زبان هسکل نوشته شده است. به همین دلیل می‌تواند به سادگی قراردادهای هوشمند را به صورت موازی پردازش کند. نام اجماع این شبکه اوروبروس است که نوعی اثبات سهام نمایندگی است. نام این اجماع از مار دم خوار اوروبروس گرفته شده است.
اوروبروس (Ourboros)
الگوریتم اثبات سهام کاردانو اوروبروس (Ouroboros) نام دارد. در این الگورتیم، زمان واقعی به دوره‌های زمانی (epochs) تقسیم می‌شود. هر دوره زمانی هم خود به دوره‌های زمانی کوتاه‌تری به نام «اسلات» (Slot) تقسیم می‌شود. این دوره‌های زمانی مانند کارکنان شیفتی در یک کارخانه عمل می‌کنند؛ یعنی زمانی که یک دوره زمانی به پایان می‌رسد، کار دوره زمانی دیگر شروع می‌شود.
در پروژه کاردانو، محدوده زمانی که اسلات‌ها دربرمی‌گیرند متفاوت است و می‌تواند در الگوریتم آن تغییر داده شود.
هر اسلات یک رهبر دارد که به آن رهبر اسلات (SL) می‌گویند. این رهبر را دارندگان واحدهای کاردانو (ADA) با رای خود در شبکه انتخاب می‌کنند.
این رهبران اسلات مسئول ایجاد و تایید تراکنش‌های بلوک‌هایی هستند که به بلاک چین کاردانو اضافه می‌شوند. هر رهبر فقط می‌تواند یک بلوک تولید کند. این مکانیزم سبب می‌شود که نتوان در یک دوره زمانی خاص، بیشتر از تعداد خاصی بلاک تولید کرد.
اگر رهبری در یک اسلات که مسئول ایجاد بلوک و تأیید تراکنش‌های آن است، نتواند کار خود را انجام دهند (مثلاً آنلاین نباشد)، آن‌گاه حق تولید بلاک را از دست می‌دهد و پاداشی نمی‌گیرد.
یک یا چند اسلات می‌توانند خالی از بلاک باشند، اما بیشتر بلاک‌ها (حداقل ۵۰ درصد) باید طی یک دوره زمانی (epoch) تولید شوند.
تراکنش‌هایی که توسط رهبران اسلات ایجاد شده، توسط تأییدکنندگان ورودی (Input Endorsers) مورد تأیید قرار می‌گیرد. این تایید کنندگان ورودی، دومین مجموعه از دارندگان سکه هستند که مسئول اجرای پروتکل‌اند. در یک دوره زمانی مشخص ممکن است از یک تا چندین تایید کننده وجود داشته باشد. حق رأیی که هر کدام از این تاییدکنندگان برای تایید تراکنش‌ها دارند، بر اساس تعداد سکه‌هایی است که نگهداری می‌کنند.
یعنی هرچه تعداد سکه‌های ADA که یک فرد دارد بیشتر باشد، می‌تواند حق رأی بیشتری برای تایید تراکنش‌ها داشته باشد.
برای اطمینان از اینکه نتایج حاصل از تایید تراکنش‌ها بی طرفانه بوده است، این سیستم رأی‌گیری بر اساس دو ورودی طراحی شده است.
سیستم اولیه یک سیستم محاسباتی با چندین شرکت‌کننده است. مجموعه‌ای از دارندگان سکه، محاسباتی را در شبکه انجام داده و نتایج آن را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند.
سیستم دوم بر اساس توزیع ثروت یا سهام است. نودهایی که تعداد سکه‌های بیشتری دارند، شانس بیشتری دارند تا به عنوان رهبر یک اسلات انتخاب شوند.
تمرکز اصلی پروژه کاردانو بر روی حل مشکل مقیاس‌پذیری است. برای این منظور پروژه کاردانو از یک تکنولوژی به نام رینا (RINA) استفاده می‌کند. رینا یک نوع جدید از ساختارسازی برای شبکه‌ها است و هدف آن ساخت شبکه‌ای است که حریم خصوصی، شفافیت، مقیاس‌پذیری را ارائه می‌دهد. به عبارت دیگر، رینا این امکان را برای کاردانو فراهم می‌کند که با افزایش حجم تراکنش‌ها تا هزاران تراکنش در ثانیه، سرعت انجام آنها و هزینه لازم برای انجام تراکنش‌ها تغییر نکند.
مقیاس‌پذیری
کاردانوبرخلاف بیت‌کوین و اتریوم که توان عملیاتی محدودی در تراکنش در هر ثانیه دارد با بهره‌گیری از فرآیند اثبات سهام به‌جای اثبات کار توان عملیاتی مقیاس‌پذیری پیدا کرده است.
چناچه به دنبال آشنایی با سایر ارزهای دیجیتال هستید می توانید اینجا کلیک کنید.
